Interview met Han Hilderink

02-06-2020

Oud-speler Grol 1 en één van de drijvende krachten achter het Wissinktoernooi

Bron: Clubblad – Jaargang 40 – 2020 – Nr. 1

Door: Ronald Buesink

Dit bijzondere jaar 2020, waar tot nu toe alles in het teken staat van het coronavirus, vindt er helaas geen vijfde editie plaats van ons eigen Wissinktoernooi. Naast het voor iedereen wel bekende internationale Marveldtoernooi voor JO-15, die helaas voor alle voetballiefhebbers ook niet door kan gaan, wordt er normaal gesproken dus ook nog een eigen Groltoernooi georganiseerd voor spelers uit een andere leeftijdscategorie. Het Wissinktoernooi wordt gespeeld door jongens (en in voorgaande jaren ook door meisjes) in de leeftijdsklasse O11 en O13. Destijds is het toernooi op poten gezet door een aantal fanatieke Grol leden, waaronder Han Hilderink. Hij is er dus al bij vanaf het begin en nog steeds, zij het in een andere samenstelling. Wij vonden het tijd om Han, Grolman in hart en nieren, nader aan jullie te introduceren.

Wie is Han Hilderink en wat vindt hij belangrijk?

“Ik woon samen met Rianne en we hebben twee zonen, Job en Siem. Job is de oudste (18) en heeft niets met voetbal. Wel was hij van jongs af aan al gek van trekkers. Nu heeft hij zijn eigen trekker, hij is nl. minikraanmachinist bij Hoftijzer B.V. in Lochem. Hele dagen op pad met de trekker en z’n eigen minikraan. Siem (15) voetbalt al vanaf de jongste jeugd bij de Grol. Samen met jongens als Berend Lagers, Teun Hagens en Chiel Klein Avinck, die nu in zijn vriendengroep zitten. Op dit moment speelt hij in JO17-1. Hij is een heel andere speler dan ik was. Hij is technisch, heeft overzicht en een goede pass. Alles wat ik niet had zeg maar. Wat hij wel gemeen heeft met mij is zijn bescheidenheid. Hij treedt niet graag op de voorgrond. Dat kan met voetbal soms best een nadeel zijn. Hij zou best iets meer van zich af mogen bijten. Maar goed dat is de aard van het beestje en dat is moeilijk te veranderen.”

“Ik vind het belangrijk dat onze beide jongens ieder hun ding moeten kunnen doen. Job heeft zoals gezegd niets met voetbal. Daar moet ik ook rekening mee houden. Dat betekent dat het thuis niet alleen over voetbal gaat. Gelukkig heb ik Rianne die me daarop wijst. Er is meer dan alleen voetbal (al zitten Siem en ik wel tweewekelijks bij FC Twente op de tribune). Wat dat betreft hebben we een harmonieus gezin waarbij ieder de ruimte krijgt om zich te ontwikkelen en waar wederzijds respect is voor elkaar.”

“Dat respect mis ik wel eens op het voetbalveld. Ook bij de jeugd hoor je regelmatig geluiden en zie je gedrag waarbij ik denk, waar is het respect (voor de tegenstander en de scheidsrechter) gebleven?”

“Ik ben een mensenmens, iemand die in het dagelijkse leven en op het werk, mensen probeert te verbinden. Dat deed ik vroeger met kinderen in het onderwijs en nu in het werken met vluchtelingen/nieuwkomers die een veilige basis zoeken in Nederland en een nieuwe toekomst proberen op te bouwen. Ik heb het altijd mooi gevonden om mensen een stukje op weg te helpen. Daar haal ik energie uit. Als ik dan daarnaast zie dat mijn kinderen lekker in hun vel zitten dan maakt mij dat blij.”

“Na een lange tijd (16 jaar) gewerkt te hebben als leraar op een basisschool in Beltrum heb ik zes jaar geleden min of meer een gedwongen switch (ben er niet op een leuke manier weggegaan) gemaakt. De vluchtelingencrisis toentertijd, die in 2014 zijn hoogtepunt had, had op mij een behoorlijke impact. Ik kwam voor mezelf tot de conclusie, ik wil deze mensen helpen. Ik heb me daarom aangemeld als vrijwilliger bij VluchtelingenWerk in Winterswijk. Hier hielp ik vluchtelingen met een huisvesting in Groenlo en allerlei andere zaken die hierbij komen kijken. Daarnaast werd mij in dezelfde periode een baan bij het Graafschap College in Doetinchem aangeboden. Hier heb ik anderhalf jaar Nederlandse les gegeven aan vluchtelingen. Vervolgens ben ik via via bij de Sociale Dienst Oost Achterhoek terecht gekomen. Eerst in een werkervaringsplaats en sinds begin dit jaar heb ik een vaste aanstelling. Mijn werkzaamheden zijn het begeleiden van statushouders/vluchtelingen, veelal afkomstig uit Syrië, Eritrea en Irak, naar werk. Het hoofdkantoor is gevestigd in Winterswijk. Ik ontferm mij met name over vluchtelingen die woonachtig zijn in de gemeente Berkel-land. Mooi en dankbaar werk. Vooral ook omdat je andere culturen leert kennen, iets wat mijn leven absoluut heeft verrijkt.”

Han als voetballer

“Als zevenjarig jochie ben ik begonnen in E5 en via E2 kwam ik uiteindelijk in de E1 te spelen. Vervolgens door naar de D-jeugd. Eerst in de D2 bij opa Max en Jos Lensink. En het tweede jaar in de D1. Toen door naar de C-jeugd. Hier heb ik twee jaar in C1 gespeeld. Mijn trainer was destijds Ronald Porskamp. Wat ik me kan herinneren is dat we bijna altijd kampioen werden. Meestal speelde ik samen met jongens als Arean Arink, Ivo Versteegen, Frank ter Bogt, Leo Reijrink en Freddy te Veluwe. Vanuit de C-jeugd kwam ik in de B3, ook weer onder leiding van Ronald Porskamp. Dat was toen een selectieteam. En het tweede jaar stroomde ik door naar de B1. Vanuit de B-jeugd door naar de A-selectie onder leiding van Ben Bomers en Jos Lensink. Als voetballer ben ik hier pas boven komen drijven. Dat laatste jaar werd ik gekozen tot Voetballer van het jaar in een prachtig elftal. Niet dat ik een goede voetballer was, anderen waren veel beter, maar wel op basis van instelling/mentaliteit en felheid. Ik heb altijd rechtsback gespeeld, was een echte terriër, gaf nooit op en je kwam me twee keer tegen.”

“In mijn seniorentijd ben ik begonnen in Grol 2. Grol 1 en 2 trainden in die tijd nog samen. De eerste trainer die ik meemaakte en me tevens liet debuteren in Grol 1 was Chris te Winkel. Ik had toen nog maar zo’n 5 wedstrijden in Grol 2 gespeeld. Door een blessure in het eerste elftal kreeg ik de kans om te laten zien wat ik kon. Ik deed het blijkbaar goed want ik ben er altijd bij gebleven. Ik speelde toen als 18-jarig broekie met spelers als Paul Overkemping, Theo Hulshof, Hans Emaus, Laurens te Veluwe en Fut Vaarwerk. Andere trainers die ik nog heb meegemaakt zijn Eric Detiger, George Peters en Peter Schulte. Na een aantal jaren Grol 1 kreeg ik last van spierblessures (de zgn. “Han”string) en na 8 jaar Grol 1 (1985 t/m 1993) moest ik noodgedwongen lager gaan voetballen. In Grol 4 en 5, onder leiding van Gerard “Pimmetje” Huijskes heb ik daarna nog schitterende jaren gehad. Op m’n 41e ben ik door alle spierblessures uiteindelijk gestopt met voetballen.”

“In mijn jeugdjaren heb ik uren gevoetbald op trapveldjes (o.a. bij de “Vrolijke Vijf”). Dag in dag uit, vaak samen met Ivo Versteegen die toen bij mij in de buurt woonde. Het was alleen maar voetbal in die tijd tot aan tafelvoetbalspel toe.”

Jeugd s.v. Grol

“Er is veel talent bij de Grol en er zit nog veel talent aan te komen. Alle selectieteams spelen inmiddels op een aardig niveau. Maar ik heb mijn twijfels bij de mentaliteit van veel jeugdspelers. Vanaf O-17 gaan er andere dingen een rol spelen wat het voetbal niet ten goede komt (uitgaan, alcohol). Soms heb ik het idee dat de avond ervoor belangrijker is dan de wedstrijd een dag later. Voetbal is een teamsport en om maximale prestaties te kunnen leveren moet iedereen daar zijn bijdrage aan leveren en zijn uiterste best doen om dat waar te maken. Daar hoort ook de vrijdag- of zaterdagavond bij. Het zou mooi zijn dat ze er enigszins rekening mee houden. Het is jammer dat sommige jongens die veel talent hebben het op die manier weggooien. Maar tegelijkertijd win je de oorlog meestal niet met dit soort jongens. Dan maar iets minder talent en wel de juiste instelling. Tenslotte moest ik het daar vroeger ook van hebben.”

Voetbalbestuur

“Dit vind ik een zeer goed initiatief. Er zitten de juiste mensen in die een goede kijk op voetbal hebben. Ze hebben allen op een behoorlijk niveau gespeeld en ze zijn complementair aan elkaar. Het mooie is dat het niet allemaal jaknikkers zijn en ook nog een goede mix van aanvallers, verdedigers en middenvelders.” “Wel heb ik het gevoel dat ze te weinig ruimte krijgen van het hoofdbestuur om hun eigen koers te kunnen varen. Het Grolbestuur moet enkel delegerend zijn en ze moeten de uitvoerenden (het voetbalbestuur) de ruimte geven om een eigen voetbalvisie (aanstelling trainers, speelstijl ed.) te ontwikkelen. Dan valt er nog meer uit te halen.”

“Soms heb ik ook het idee dat trainers te veel hun eigen tokootje runnen en te weinig denken aan het verenigingsbelang. Spelers, ongeacht de leeftijd, die een hoger niveau aan kunnen, moeten doorstromen. Zij moeten nog beter worden en dus meer worden uitgedaagd. En er moet een rode draad zijn binnen de vereniging wat betreft de speelstijl (zelf ben ik zeer gecharmeerd van de speelstijl die Max de Vries jr hanteert). Deze speelstijl zou moeten worden doorgevoerd naar alle selectie-teams. Het moet herkenbaar zijn voor spelers, in welke lichting ze ook spelen. Dat maakt de doorstroming veel makkelijker, lijkt me. Bij de aanstelling van nieuwe trainers zouden deze zich moeten conformeren aan de speelstijl waarin de vereniging zich kan vinden.

Wissinktoernooi

“Zelf vind ik jeugdvoetbal erg leuk om naar te kijken. Ze spelen veelal nog onbevangen en durven acties te maken. Ze worden niet in een keurslijf geperst. En het plezier dat kinderen beleven aan het voetbal, daar kan ik echt van genieten. Vandaar dat ik mij ook actief inzet voor het Wissinktoernooi. Het Wissinktoernooi bestaat inmiddels vijf jaar. Destijds ben ik door Marc Rots benaderd om samen met Michel Hoffman en Henri Walterbos een eigen jeugdtoernooi te organiseren. Toen is het Wissinktoernooi ontstaan. Eén jaar heeft het niet plaats kunnen vinden. Dat was het jaar dat Grol 100 jaar bestond. Er was toen geen mogelijkheid om een vrij weekend te vinden, wat ik nog steeds erg jammer vind. Het Wissinktoernooi is een toernooi voor O-11 en O-13. De O-13 spelen op zaterdag en de O-11 op zondag. Meestal jongens maar soms ook voor meisjes.”

“We organiseren dit toernooi voor selectie-teams maar eigenlijk vind ik dat de lagere teams ook recht hebben op een eigen toernooi. Zij vallen vaak net tussen wal en schip. Het is vaak moeilijk om voor deze teams een toernooi te vinden in de omgeving. Het zou mooi zijn wanneer de s.v. Grol ook een toernooi zou organiseren voor de recreatieve jeugdelftallen. Misschien in de nabije toekomst.” De organisatie van het Wissink toernooi is in-middels wel iets veranderd. Michel, Marc en Henri zijn gestopt en een paar nieuwe jongens hebben hun stokje overgenomen, Pelle Walterbos, Bart Huijskes, Björn Slütter, Sven Dorsthorst en Tim Penterman. Mooi vind ik dat Thijs de Hek van Grolse Boys zich ook heeft aangesloten bij onze organisatie. Het is erg fijn dat we weer een nieuwe club bij elkaar hebben zodat dit toernooi weer vooruit kan. Het werkt zeer verfrissend om weer met andere gezichten samen te werken. Ze zijn erg handig met de sociale media en dat maakt het weer een stuk makkelijker om nieuwe teams te vinden. Ze hebben vaak een ander netwerk waar we de vruchten van kunnen plukken.” “Het is een goed georganiseerd toernooi en, mede door de sponsoren, kunnen we ze op beide dagen bijv. een goede en gezonde lunch aanbieden. Ook staan er in dat weekend springkussens en allerlei andere vermakelijkheden waar kinderen gebruik van kunnen maken. Een leuke verrassing waar de kinderen erg blij mee zijn, is dat elke deelnemer na afloop van het toernooi een chocolademedaille krijgt uitgereikt. Met dank aan onze hoofdsponsor en naamgever van het toernooi. Dat waarderen ze zeer en vinden ze vaak nog leuker dan het winnen van een beker.”

Toekomst s.v. Grol

“Je weet het nooit helemaal zeker hoe jongens/meisjes zich ontwikkelen (studie, uitgaan). Dat blijft koffiedik kijken en is afhankelijk van erg veel factoren. Maar op dit moment ziet de toekomst er rooskleurig uit. Het coronavirus buiten beschouwing gelaten. Grol moet met alle talent wat er nog aan zit te komen op den duur in de eerste klasse kunnen spelen. Dus alleen met eigen spelers. Spelers van buitenaf die graag bij de Grol willen voetballen zijn natuurlijk altijd welkom maar dat wil nog niet zeggen dat ze beter zijn dan wat we hebben. Zij moeten zich eerst maar eens bewijzen. En absoluut geen spelers betalen want die zijn zo weer verdwenen als de prestaties minder worden.”

“Met William Krabbenborg als nieuwe trainer die de Grol natuurlijk door en door kent, heb ik er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen. Prima keuze van het voetbalbestuur. Een ervaren trainer die weet hoe hij met de jongens om moet gaan. En samen met klankbord Jos Heutinck vormen zij een goed koppel voor de Grol. Het zou mooi zijn als de KNVB nog een plekje vrij heeft in de tweede klasse en de Grol alsnog zou laten promoveren. Daar worden de spelers beter van.”